14 april 2024

Bericht uit Burundi:

Het water uit het Lac Tanganyika stroomt nog steeds het meer uit. Dat heeft te maken met de stijging van het waterniveau door de regens, maar ook door het kennelijk eenzijdige besluit in Congo om de belangrijkste twee rivieren die het water uit het meer moeten afvoeren, te voorzien van een energievoorziening, een dam. Wat er in Congo niet uit gaat, stroomt hier het land op. En dat is heel veel water.

Mensen trekken weg. De weinigen die wat geld hebben, bereiden zich voor op vertrek naar het buitenland. Dat zijn er maar weinig. De meesten in dit dichtbevolkte land hebben die kans niet. Met een oppervlakte die ongeveer gelijk is aan België en ruim 12 miljoen geregistreerde inwoners, is er in het land geen plaats meer. Sommige mensen verblijven nu bij familie, in huisjes waar gewoonlijk al tien mensen in twee kamers woonden. Maar de meeste door het water getroffenen verblijven op ‘straat’, het water ontwijkend. Zonder geld en zonder de groente uit hun tuin, want die tuin is er ook niet meer.

In Nederland wordt vanaf volgend jaar in de GGZ gewerkt met oriënterende multidisciplinaire gesprekken, zodat problemen die een sociale oorsprong hebben niet meer tot ernstige mentale problemen hoeven te leiden. We pleiten er al jaren voor dat Burundi meer sociale en dus ook financiële hulp krijgt. Gelukkig weten mensen ons wel steeds beter te vinden, omdat we veel aan voorlichting doen. De artsen en het maatschappelijk werk van het ziekenhuis maken overuren in de huidige situatie.

Zo dreigt openbare zorg nu humanitaire hulp te worden. Humanitaire noodhulpteams van elders zijn hier niet aanwezig.